تولید برق به عنوان صنعت زيربنايی در فرآيند توسعه‌ی اقتصادی کشور و ايجاد زيرساختهای توسعه، نقشی ارزنده و اساسی دارد و بسترهای لازم را برای پويايی و رشد کشور در زمينههای گوناگون اقتصادی، صنعتی، فرهنگی و اجتماعی فراهم میسازد. از اين رو، حرکت مستمر کشور در مسير توسعه‌ی اقتصادی و ارتقاء سطح رفاه اجتماعی، تلاش مداومی را در بهینهسازی ظرفيتهای تولید برق طلب میکند. از بین روشهای مختلف تولید برق، نیروگاههای حرارتی در تامین برق کشور ما نقش بسزایی دارند. این نوع نیروگاه‌ها از اجزای متفاوتی تشکیل شده اند که قطعات داغ آنها به دلیل قرارگیری در شرایط دشوار کاری در معرض انواع آسیب قرار دارند. در واقع اين قطعات به دليل شرايط پيچيده، همواره در معرض تخريب‌های ناگهانی می‌باشند. تخريب‌های زود هنگام در شرايط پيش‌بينی نشده می‌تواند از جنبه‌های مختلف، ضررهای هنگفتی متوجه نيروگاه‌های كشور كند.
بخش عمده‌ی هزینه‌ی ساخت و نگهداری نیروگاههای حرارتی شامل تامین و نگهداری اجزای داغ این نیروگاه‌ها می‌شود و غالبا عمر نیروگاههای حرارتی توسط عمر قطعات داغ آنها تعیین میگردد.
از اینرو، امروزه مبحث عمر باقيمانده تجهيزات نيروگاهی به عنوان يك محور مهم در برنامه‌ريزی كلان كشورهای صنعتی به دليل جنبه‌های اقتصادی و حتی سياسی آن مطرح بوده و محققين و دانشمندان بسياری در كشورهای مختلف جهان مشغول فعاليت در اين زمينه می‌باشند. در کشور ما، اين مسئله وقتی بيشتر اهميت می‌يابد كه دريابيم روز به روز بر تعداد نيروگاه‌هايی كه مدت زمان زيادی مورد استفاده قرار گرفته‌اند و حتی بعضی عمر طراحی خود را نيز سپری كرده‌اند، اضافه می‌شود. بنابراين جهت بهره‌برداری مطمئن از تاسیسات نيروگاهی كشور، نیاز به داشتن تصویر روشنی از عمر مفید آنها می‌باشد. حساسيت و پيچيدگی اين مسئله به قدری است كه از آن نه تنها به عنوان يك موضوع آكادميك و يا يك فعاليت صرفاً تحقيقاتی بلكه به عنوان تكنولوژی برآورد عمر باقيمانده نام برده می‌شود. لذا مركز توسعه‌ی فناوری ارزيابی وضعيت و عمر باقيمانده‌ی قطعات داغ نيروگاهی، با بهره‌گيری از نظرات خبرگان اين حوزه در پژوهشگاه نيرو تاسيس گرديد.